مسجد ، از ویرانى خود نزد پروردگارش زبان به شکایت مى‏گشاید

------------------------------------------------------

الإمام علیّ علیه ‏السلام :

إنَّ المَسجِدَ لَیَشکُو الخَرابَ إلى رَبِّهِ ،

 وإنَّهُ لَیَتَبَشبَشُ بِالرَّجُلِ مِن عُمّارِهِ إذا غابَ عَنهُ ثُمَّ قَدِمَ ،

 کَما یَتَبَشبَشُ أحَدُکُم بِغائِبِهِ إذا قَدِمَ عَلَیهِ .

امام على علیه ‏السلام :

مسجد ، از ویرانى خود نزد پروردگارش زبان به شکایت مى‏گشاید 

و از دیدن آباد کننده‏اش که مدّتى از او دور بوده و اکنون باز گشته ، شاد مى‏شود ،

 همان گونه که هر یک از شما از رسیدن کسى که از او دور بوده ، شادمان مى‏گردد.

البشّ : فرح الصدیق بالصدیق واللطف فیالمسألة والإقبال علیه (النهایة: ج1 ص130 «بشش»).

دعائم الإسلام: ج 1 ص 148 ،

 بحار الأنوار: ج 83 ص 380 ح 48 .